Aşk Küstü
Hakiki aþk Mecnun’la çölde tükendi, bitti
Ferhat ve Þirin ile daðýn dibinde yitti
Ne Yusuf ve Züleyha, ne Kamber’i anan var
Þevki kaçtý bülbülün, gülün büyüsü bitti
Naylon aþklar türedi, gerçek aþk küstü gitti
Mehlika Sultan hâlâ yaþýyor Kaf Daðý’nda
Efsunlu bir iklimin bilinmeyen baðýnda
En çýlgýn âþýklarý bekliyor otaðýnda
O’na, geri dönmeyen nice âþýklar gitti
Naylon aþklar türedi, gerçek aþk küstü gitti
Çarký felek misali durmadan döner devran
Hani Nedim-i Þeyda, nerde Göksu, Emirgan
Var mý ki aþk oduyla tutuþup alev alan
Kerem ile Aslý’nýn külü savrulup yitti
Naylon aþklar türedi, gerçek aþk küstü gitti
Günümüzün aþklarý çok seviyeli þimdi
O en yüce duygular yerlere kadar indi
Ruhlardaki kandiller gözlerde ki fer söndü
Ayrýlýklarda hüzün, vuslat da sevinç bitti
Naylon aþklar türedi gerçek aþk küstü gitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.