HA HA HA HA

HA HA HA HA
Acýmla gökyüzünü kestim
kaç parça ben düþtü yere,
akan kaný düþünüyordum kýzýl meydanýna insanlýðýn
denizin kendisiydim
çalmasaydý düþlerimi aðrýlý kadýnlar ve çocuklar
onlarýn kirli nehir gölgesiydim
þehirlere ve sözlere dökülen
bilirdim ki deniz denizliðinden olmazdý
ipini saldýðýmýz çamur yüzlü adamlar yüzünden
gülelim bunlarýn haline hahahaha

çektikçe çektim kafayý
en güzel meyhaneydi benim denizim
insanlýk mahzeninde bir yaz idim
kötülüðün ayyaþýna yetiþmedi sesim
yýllarýn kýþ uykusunda yýllandým ve gördüm
kaç kadýn yüzü kaybetti þehirler
ya ayyaþlar gidecekti ya bizler
gülelim onlarýn haline hahahaha

onlarýn bilmediklerini bilmek istemediði çok þeyi var
bizim de bildiklerimizin arasýnda iki yüreklik mesafe var
onlarýn boþluðunu gökyüzümüzle doldurur
içine denizimizi katarýz
gülelim onlarýn haline hahahaha…


EMÝNE MÜJDECÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın: