Binlerce canýmýzý, orada þehit verdik, Yine Çanakkale’ den, düþmaný geçirtmedik. Vatana göz dikeni, orada yere serdik, Can verdik binler öldük, yine toprak vermedik, Çanakkale’den bir tek, düþmaný geçirtmedik.
Mehmet’te iman vardý, top tüfek mermi azdý, Baþ açýk yalýn ayak, o cephelerde gezdi, Gece gündüz demedi, onca siperler kazdý, Can verdik canlar aldýk, yine toprak vermedik, Çanakkale’den bir tek, düþmaný geçirtmedik.
Çanakkale Türklerin, destanýnýn adýdýr, Milletin yüreklice, verdiði imtihandýr, Bu Ulusun sevdasý, yürekteki imandýr, Orda bir beden kaldýk, yine toprak vermedik, Çanakkale’den bir tek, düþmaný geçirtmedik.
Bu topraða ters bakan, oyuldu o kem gözler, Çanakkale bir destan, yeter mi ki hiç sözler, Can verdi ecdadýmýz, yetim kaldýk hep bizler, Tekbirle hep bir olduk, yine toprak vermedik, Çanakkale’den bir tek, düþmaný geçirtmedik...
01.03.2015 06.30-ÝZMÝR(2) Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.