KEŞKE HEP ÇOCUK KALSAYDIM...
Keþke hep çocuk kalsaydim.
Babamin omuzuna binip kulaklarýndan tutup odadan odaya koþup dolansaydým...
Keþke hep cocuk kalsaydým, BABA yoklugunu yaþamasaydým....
YOKLUKLARDA HÝÇLÝKLERDE YAÞASAYDIM.
Okula giderken beslenme çantasýna salça ekmek koysaydýn,
Top oynayanlara imrenerek baksaydým,
Tenekeden kutulari ezip top yapýp oynasaydim...
Süslu oyuncaklarim olmasaydi inþatlardan kumlara atlasaydim..
Baba sen agaç iþleriyle uðraþýrdýn,
Bana tahtadan kiliclar yapsaydin ,
Ben cuneyt arkin’ a bakip kara murat gibi oynasaydim.
Evde çanaðý, çömlegi kirip odayi dagitsaydim,
Aksam annem sana dert yansaydi, sikayet edip, sen bana kýzsaydýn...
Ah baba, keske hep çocuk kalsaydim, sen yanimda olsaydýn
baþýmý okþasaydýn...
Okula gelip müdüre beni sorsaydin,
Beni okulda bulamasaydýn, kacmýþ olsaydým..
Bu boyle olmaz oglum deyip beni okuldan alsaydýn....
Bir berbere çýrak olarak yollasaydýn, ilk trasýmý sende baba yapsaydým...
Usturayý yanaðýna dayayýp bir kesik atsaydim,
Canin yanarken yüzün kanarken bile,
Sen bana yüzünde güller açmýþcasýna, tebessumle, sevgiyle baksaydýn...
Ah baba! keske hep çocuk olsaydim...
Ah baba! keske hep çocuk kalsaydim...
Ah baba! keske hep yanimda sen olsaydin...
Ben küçük oglun,
Koca varlýðýna, sýrtýmý dayayýp, baba diye guvenseydim
asýl mavi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.