GÖZÜN AYDIN ÖLDÜRDÜN
GÖZÜN AYDIN ÖLDÜRDÜN
Gözün aydýn öldürdün seni candan seveni,
Dilerim ki acýlar býrakmasýn hiç seni,
Bir gül buldum getirdi, bana kendi kedimi,
Bundan sonra adýný bir daha anmayacaðým.
Hak zulüm etmez kula; zulüm ettim kendime,
Bir daha kul sevmek mi sakýn ha bana deme,
Adý gül, kokusu gül getirince kendime,
Bundan sonra kul için bir daha yanmayacaðým.
Hiç düþünmedin sana, yaratan neler diyor,
Hâþâ Kula kul oldun sana zulüm ediyor,
Ufak bir bahaneyle hemen çekip gidiyor,
Bundan sonra kullara asla kanmayacaðým.
Halife-sin bil artýk kendine gel halini,
Kula deðil Allah’a açacaksýn elini,
Zikir ile meþgul et bundan sonra dilini,
Dünya cehenneminde kula yanmayacaðým.
Halife BOZBAYIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.