SU YOKUÞA AKARKEN zaman donmuþ adeta, elde bahar,bende kýþ bülbüllere dut verdim, kara kargaya alkýþ, su yokuþa akarken,zemin, kýlýçtan keskin. güneþi kara bulut,umudu gam perdeler. hani o mavi sema,umut,tutku,nerdeler? ey yaþama sevincim,nerelerdesin acep? bilmemki dönermisin,dönülmezlerden geçip. oysa biz çok iyiydik,her sabah günle doðan, günü yolcu ederken,bizdik cana armaðan,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dadaş Abdullah GELGEÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.