YÜRÜ SONSUZLUĞA

Gün geçmiyor ki nefis üzerinden hesaplar yapýlýyor
Ve kendimizi dünyaya kilitlemeye çalýþýyoruz
Gönlümüzün perdesini kaldýrýp,bakamadýk ötelere
Hayatýn kulaðýna fýsýldayýp, kendimizle avutuyoruz

Hayatý görünenden ibaret saymak ne safdilliktir
Bu dünyanýn çekiliyor olmasý da,ötelerin kýrýntýsý
Ateþi gül bahçesine çeviren iman ve teslimiyettir
Gün gelir birleþir noktalar geride izler ve ayrýntýsý

Sorgula kendini gönül, yüreðin sesinden
Her ölüm çukurundan küllerinden doðmayý
Ve samimiyeti öðrenmek nebevi nefesinden
Bir baþka ulvi âlemdede ölümsüz olmayý

Ey gecenin ruhaniyetine inanýp ta ayaða kalkan
Kalbinin sesine kulak verip ötelere yol arayan
Aç gönül penceresini öte aþkýnla piþip yansýn
Aç, Allah’ýn en güzel þekilde yarattýðý insansýn

Gördüm ve izledim o ölüm çukurunu
Ýnsanýn sýrtýnýn yere geldiði yer
Ah!o dünyevi lezzetler aldatmasýn ruhunu
Ölmeden önce öl ve nefsini yere ser

Kýr zihnindeki ve ruhundaki zincirlerini kýrabildiðin ölçüde
Bölebiliyor musun uykunu, hem gecenin bir vaktinde!
Üstünlük imandadýr ve yürekler imanla olgunlaþýr
Tutun, tutun vahyin kulpuna ve yürü sonsuz selamete.
Yusuf Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: