gözlerimin buðusuna bir yar adý çiziliydi kaybolan yýllar gibi siyah beyaz akýp gitti ferinden.
’’benim’’ dahi diyemediðim bir mazinin gölgeli sokaklarýnda dolaþýyorum zaman zaman güneþ elini ayaðýný çekeli epey zaman oldu buralardan sarmaþýklar bile soldu balkonlarda sardunyalar boþ boþ kollarýný uzatmýþlar sabahýn ayaz vuran yüzüne açmamaya yeminli ne kadar çiçek varsa siper almýþlar izlerime.
merhametsiz yürekler kapý arkalarýndan gizli gizli kinaye bakýþlar gönderiyorlar bir zamanlar yar/la kol kola girdiðimiz bir pastanenin daha önce hiç oturmadýðýmýz bir köþesine mevzileniyorum olur ya onun yolunu þaþýran ayaklarý bakarsýn yine sürükler bu sokaklara diye suskun dudaklarým isyan etse de bir çay söylüyorum benim gibi bezgin aþk vurgunu garsona ki ben görür görmez tanýyorum artýk hain bir kurþunla sararan suratlarý kan akmaz yaralardan gizli gizli içten yer bitirir böylesi.
kan çanaðý gözlerle kan kýrmýzý çayý ayaðýný sürüyerek masama koyuyor ’’sen de mi ’’der gibi bakýþý üstüme yapýþýyor silkeliyorum eteklerimden ’’yok’’ diyorum yalan olduðunu bile bile ’’geçiyordum uðradým’’ zorla açýlan uçuk kaplamýþ dudaklarýmýn kýyýsýndan.
gülüyor güldüðüne bile þaþýrarak ’’ hep böyle derler’’ gelirler ve giderler diyor bilmiþ ökse yemiþ yüreðiyle çýrpýna çýrpýna gidiyor geldiði boþluða.
buz olmuþ çayýmý içmeden kalkýyorum ardýma bakmadan kayboluyorum mucizelerle dolu gelecek denen belirsizlikte ve yemin ediyorum bir daha geçmeyeceðim bu yalnýzlýk sokaðýndan.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.