Karanlýk gökyüzü buramý yerim ?
Demek’ki bu benim en son seferim
Isýtmýyor güneþ üþüyor derim
Huzuru tatmadan geçti bu ömrüm
Bitmiyor hayaller olsa son nefes
Mutlulukta gözüm içimde heves
Kalbim delik deþik aþk kara borsa
Sarýlýp yatmadan geçti bu ömrüm
Yaðar baran gözden kanlý sel gibi
Doðuþtan kaderim sanki el gibi
Geldi geçti gençlik sanki yel gibi
Katmadan iyale geçti bu ömrüm
Ýçim kan aðlýyor ýssýz sokaklar
Bu garibi hangi virane saklar
Aç kurt gibi döner Kurt’lar Çakal’lar
Ben yari sarmadan geçti bu ömrüm
Döktüðüm yaþlarým bilmem boþamý ?
Haketmedi gönlüm böyle yaþamý
Neyleyim ben yarsiz giyim kuþamý
Farkýna varmadan geçti bu ömrüm
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.