Anamdan ötesi yalan dediðim gün Yüreðim, herkese bir baþka küskün Bedenim yorgun, sözlerim daha keskin Acýmayana acýmadým ben, hiçbir gün
Elimden ekmeðimi almak istediler Soframda kurtlar oturmuþ, yüzüme güldüler Engeller koyup, yok etmek için direndiler Yaþamak için affetmedim, namertleri
Önce sevgisizliði, sonra acýmasýzlýðý öðrettiler Sonra, bir insaný nasýl yok ederizi anlattýlar Gözlerime baka baka yüreðimi kararttýlar Acýmasýzlýðý oya yapýp, hayatýma iþlediler
Yalnýzlýðý dost eylediler hep kapýmda Kadehler, can yoldaþým olmuþ, yanýmda Hasret her an dolaþýr olmuþ kanýmda Katilim sizsiniz, bu hayat yolunda
Bir þeyler katýp sebepsizce, hayatýmý yaktýlar Beni, yüzüme gülerek, acýmasýzlýkla yaþattýlar Ruhumu, insansýzlýða sürgün býraktýlar Hayatýma tecavüz ettiklerini sanýp, yanýldýlar
Bir elem salmýþ bu dünya, yüreðime Sazýn teli dokunur olmuþ, aciz bedenime Kuldan hayýr yok, insanlýðý çýkmýþ izine Ýnsanmýþ taklidi deðil; insan olmak mesele
Byens Sosyal Medyada Paylaşın:
byens byens Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.