BENDE KALMIŞ

(Diðer yarým sen de sendekiler de)!!!

BENDE KALMIÞ

Avucumda saçlarýn yastýðýmda gül kokun
Mahþere dek silinmez ruhumda izin kalmýþ
Sapladýn sol yanýmda kanatýyor dert okun
Dinmiyor acýlarým kalbimde sýzýn kalmýþ

Duvarda ki resimler yokluðunda aðlarken
Her köþede anýlar yüreðimi daðlarken
Gülüþünü özledim saçlarýný baðlarken
Tokalarýn masa da ayna da yüzün kalmýþ

Nasýl anlatsam sana baþýmdaki derdimi
O vefasýz benliðin muradýna erdi mi
Gittiðin o diyarlar söyle huzur verdi mi
Býraktýðýn yerlerde yýllarca hüzün kalmýþ

Daldýkça hatýrana ufuklarým sönüyor
Dünya gittin gideli hep tersine dönüyor
Sevdam diner dedikce alev alev yanýyor
Tuttuðun o ateþin külün de közün kalmýþ

Keþke tutup çekseydin beni saran ölümden
Kurtar beni ne olur hergün artan zulümden
Sesler geliyor sanki hep saðýmdan solumdan
Kulaklarýmda hala aþk dolu sözün kalmýþ

Yýllar hep soluk düþtü mevsimlerin rengine
Veremedim bir ayar hasretinin dengine
Kaptýrmýþým kendimi mecnunun ahengine
Diyar diyar aradým yollar da tozun kalmýþ

Kör olsun bu gözlerim bakarsam bir mahreme
Çevrilsin bende ki dert dermansýz bir vereme
Senden baþkasý haram þu aðlayan çehreme
Anla artýk ne olur gözüm de gözün kalmýþ

Fevzi Öztürk
10/03/2015



Sosyal Medyada Paylaşın: