Senden baþka hiç bir þey, düþünemez oldum ben Ýnsan özlemi aþký, yaþarken öðreniyor. Seni bir gün görmeden, yaþayamaz oldum ben Kader garip gönlümü, senin ile sýnýyor.
Gözgöze geldiðimiz o gün o an da oldu Ne dert kaldý ne tasa gülüþünle yok oldu Benliðim gözlerinin yeþilinde kayboldu Sanki ruhum ruhunu ta ezelden tanýyor.
Melek gibi yüzün var tatlý hoþ dayanýlmaz Duygularým tarifsiz anlatsam anlaþýlmaz Yavru ceylan misali içim içime sýðmaz Deli mecnun gibiyim aklým baþým dönüyor.
Ýnan ki hiç kimseyle paylaþamam seni ben Ýlk görüþte vurulup sevmiþim seni kalben Ýki yolcu gibiyiz yolu yurdu kesiþen Bir alevle yüreðim için için yanýyor.
Gecelerin koynunda uyku girmez gözüme Sevdalandým desem de kim inanýr sözüme Seni gördükten sonra bir can geldi yüzüme Kalbim seni arýyor yanlýz seni anýyor.
Sýrdaþ oldu bu gönlüm camlara aynalara Gece gündüz farketmez vakitsiz olsa ara Seven korkusuz olur yürekli gözü kara Sordum bunun adýna kara sevda deniyor.
Þair:Ýsmail Kurt 10.03.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.