AYAZNAME

ayaz deðdi mýsralarýma
sözcükler gecenin karanlýðýnda gezinirken
endülüs rakkaselerinin kývraklýðýný taþýyordu
betimsiz ruh halleriyle insanlar
tufan benim ne umruma
bir çay bir sigara
üçbeþ kelimeden ibaret bu dünya

urbalar deðiþik bakýþlar ayný
soðuk yine soðuk kýþlar ayný
ayný gökkubbenin altýndayýz
tanrýlar farklý yakarýþlar ayný

düzde yokuþ zahmeti çeken gafil
her renkte ne çok insan serme sefil
yaþamak denen kurgu bozan fiil
kollarda yokluðu sarýþlar ayný

lisanlar deðiþik, gözyaþý billurdan
býktým sabýr dileyen ilahi kitaplardan
farkýmýz yokken kafesteki kuþlardan
anladým ben-i ademe varýþlar ayný

bu ne bencillik elimizden güneþi mi alacaklar
evren yok olacakmýþ bunlar nerede kalacaklar
atalarý tahtta gezerdi, bunlarda toprak olacaklar
çaðlar geçti bu anlamsýz yarýþlar ayný

ali rýfat arku
10/03/2015
istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: