KADINLAR BAŞ TACIMIZ.
Kadýna yönelen, eller kýrýlsýn.
Seni kim doðurdu, düþünmezmisin.
Bu benim düþüncem, kýzan darýlsýn.
Caným anam diye, sarýlmazmýsýn.
Cehalet çoðaldý, kadýn ezildi.
Dört çocuk doðurun diyor padiþah.
Nice Özgecan’lar, kurban edildi.
Burasý Ýran’mý, var mý þehniþah.
Kadýn haklarýný, Atatürk verdi.
Ey uygar ülkeler, neredeydiniz.
Kadýnlar toplumun anasý dedi.
Türkler medeniydi, siz geriydiniz.
Arap’ta kadýnýn, hiç hakký yoktu.
Bugünde Sudi’de, köle kadýnlar.
Türk’lerse kadýný, baþ tacý yaptý.
Yobazlar kadýna, çarþaf taktýlar.
Ýster türban taksýn, isterse peçe.
O senle eþittir, o da bir insan.
Anneni üzersen, kalýr mý neþe.
Bunlar mazi oldu, bozuldu zaman.
Hak, hukuk, adalet, eþitlik nerde.
Kadýna yapýlan, bu zulüm neden.
Merhamet olmazsa, düþülür derde.
Keramet beklenmez, zulüm edenden.
Baþ tacý etmiþim, anacýðýmý.
Onlar olmasaydý, biz olurmuyduk.
Unutur mu insan, babacýðýný.
Toplumda saygýnca, yer alýrmýydýk.
Kadýnlar tüttürür, ev ocaðýný.
HÝLMÝ CAN.
8.MART.2015.
Kadýnlar günü.
(4406)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.