gözlerimde vuslata ermeyen bir aþkýn feryadý dudaklarým mühürlü.
kayalýk bir gönlün yanýndan geçerken yara alan bir gemiyim her yanýmdan sular alýyorum dibe vurmak üzereyim.
üstümden tanýdýk tanýmadýk ayaklar koþuþuyor herkes canýný kurtarma derdinde en çok da ’’öylesine’’ anýlar en ön safta sýrasýný almýþ ’’asýl duygularým’’ kaptan ya en son kaçacak ya da bu gemiyle derin sularda boðulacak.
bir zamanlar her yaný aðaçlarla kaplý sessiz bir limanda mola vermiþken kasýrgaya dönüþen ’’hiçlik’’ duygularý kolayca ’’vazgeçilen’’ olmanýn sitemiyle birleþince öfkemin rüzgarýndan kýrýlan ne kadar dal varsa üstüme üstüme geliyor þimdi.
bir veda türküsüdür omuzumda taþýdýðým inceden inceye yüreðimi týrmalar nereye býrakacaðýmý bilememenin azabý kanatýr iliklerimi yorgunum çok.
dudaklarýmda biriktirdiðim ne kadar sevi sözcükleri varsa kýrýlýp döküldüler avuçlarýma ah ölmeden son kez ’’seni seviyorum’’ diyebilseydim yar/in acem halýsý yüreðine gözlerim açýk gitmezdi.
yapamadýðým her þey için baðýþla yar bu þiir sana alnýna koyamadýðým veda busem olsun.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.