ÖLEYDIM GEREK
Giderken kan kusup veremler olup
Yokluðunda can verip öleydim gerek
Aklýný yitiren bir mecnun misal
Kendi halime bile güleydim gerek
.
Þimdi sen nerdesin ben ise nerde
Gözlerim görmüyor inmiþler perde
Beni yaþar iken salan bu derde
Feleðin defterin düreydim gerek
.
Velhasýl mecnuni bu sevda beni
Çöllere salýpta piþirdi teni
Yaralý bir leyli eyledi seni
Bunlarý göreydim bileydim gerek
.
Kan aðlar bulutlar isyanda sözüm
Kör olmuþ görmüyor kimseyi gözüm
Çile tarlasýndan dert toplar özüm
Ektiðim gül idi dereydim gerek
.
Gerekki sevdanýn çektiði çile
Gün gelir dönüþür elbette güle
Dünyada olmasa ahrette bile
Sevdamýn yüzünü göreydim gerek
KÜRÞAT TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
kürsat tasdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.