* SOKAKLARDAYIM *
Bu aþkta bu sevgide gitmek düþtü bana
bitmek düþtü hayallerime yine yaðmur yaðýyor
yaðmura inat gozyaslarim yýkýyor ankaranin sokaklarini
sokaklar boþ caddeler boþ sessizlik çökmüþ koca þehre
Karalar bürümüþ âdeta
gece dertlestigim bazen dibinde oturup agladigim
sokak lambalarý bile bana kusmus ýþýklarý sonmus evlerin
perdeleri cekilmis yine baþ rolde ben
sanki hayatýmýn merdivenlerini arsinliyorum
bazen kayboluyorum avcumun içi gibi bildiðim o caddeler de
o sokaklar da at gözlügü takmistan beterim
sadece önümü görüyorum
oysa saðýmda ve solumda koca bir dünya ve o dunyadan habersiz bir rüya
umrumda deil ne deli gibi çalan Siren sesleri
nede yoldan çekil diye baðýran Þoförler yürüyorum
nereye ve neden olduðunu bile bilmeden
yaðmur dahada hizlaniyor sirilsiklam bedenim
usumuyorum bile sadece çenem titriyor
belkide aglatmaktan
en çok yaðmuru seviyorum agladigin bile belli olmuyor
ama korkuyorum ya gök gurlerse
cocukken de çok korkardim gök gurultusunden
koþup annemle babamýn yataðýna gider orda uyurdum
þimdi nereye kacicam saat gece yarýsýný geçiyor
bedenim güçsüz bulduðum ilk taþa uzaniyorum
gözlerimi kapatýyorum inþ birdaha acmam diye dua edip
evet bir yaðmur ve ben sokaklar dayým....
sairice......
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.