Ey yaþamak
Geçip duruyorsun kuzey rüzgarlarý eþliðinde.
Saçlarým yaðmur kokmuyor artýk
Zira mühim deðil gözyaþlarým gülüþlerim
Savaþlarým.
Her solukta tekrar tekrar yenilmek yoruyor beni
Alýþtým galiba alýþtým þiire
Alýþtým küfre
Alýþtým aðlamalara
Îsyanlara
Ve elbetti ki
Ölmelere
Oysa kör topal ve yalnýz olmak deðilmidir
zaten
Þiir...
Beni bu Lanetle büyüttün ey Tanrým
Kaybetmek
Yenilmek
Ve ölememek
Rüzgara tükürüp
Islanan yüzüme bakýp
Ya rabbi þükür diyorum
Herþey yerli yerine oturuyor
Hiç bir þey tanýdýk deðil...
Kimsesizlikle oturup içiyorum
Zira þarabým
Olmasa oda kalkýp gider
El kadar yüreðe
Îki ölüm bir hayat
Aðlayan bir çocuk sýðarmýydý
Sýðdý
Öksüz Yetim hakký yedi
Yetim Öksüze tekmeyi koydu.
Gün görmemiþ küfürler biriktiriyorum
Sana
Ey yaþamak
Her yeniliþte.
Mevsim zemheri
Yaþ on
Mevsim zemheri
Yaþ otuz iki
Zira mevsim burda hep zemheri...
Îþte
Yýllardýr
Zemheriyle yoðrulan
Adam
Hazaný ilk bahar niyetine sahiplenir...
Yoruldum galiba
Herkes kadar herþey kadar deðil
Herkesten herþeyden çok
Fonda
Üçüncü sýnýf bir þarký
Türkü dinlerdim ben eskiden
Bakmayýn þimdiki halime.
Türkü dinleyenler
Daha erken ölürmüþ onuda bildim
Îþte öldüm öleli
Türküyede küsüm ben...
Bu yüzden susum ben bu yüzden küsüm
Bu yüzden canýmý yak(a)maz artýk
Tenin ölümü.
Laf kalabalýðýndan öteye gitmiyor
Artýk
Sözlerim
Yaþýyorum yaþamasýna
Ölüyorum ölmesine de
Gülüþüm bir kaç mezarlýk ötede...
Harabeyim yorgunum yolsuzum suskunum
Rutubet kokan bi viraneden ötesi deðilim
Sen
Ey hayat
Adýn batsýn
Sen ey ölüm
Adýn batsýn
Îsyaným inkarýmdýr unut beni artýk
Üçüncü sayfa haberleri gibiyim
Ne sevilmek ne sevilmemek
Bu yaþayamamak...
Üþüyorum
An be an kan kaybýndan bir ölüm vakasý
Olmak için
Þiirlerimle yarýþýyorum...
Say ki dilsizim say ki körüm
Kötürümüm
Say ki hiç kimseyim
Yada dur
Sayma bil
Artýk hiç kimseyim ey yaþamak
Kaybedeçeði tek þeyi nefesi olan
Gurursuzun tekiyim îþte.
Yansýn þehir yansýn sokak yansýn ev
Yansýn ten
Yanmak mevzu deðil
Kül olamýyoruz
Hiç birimiz...
Sokaða çýkýyorum önce cami duvarýna iþiyor
Sonra
Müslüman mahallesinde salyangoz satýyor
Îlk meyhaneyi ibadete açýyorum.
Bazen bir yosma ile seviþe duruyorum
Bazen bir evsizle sohbete duruyorum
Öylesine...
Sonra kadýnlar seviyorum hayaller kuruyorum
Çok seviyorum ey yaþamak anlýyormusun
Onlarý hepsini gözlerini saçlarýný kokularýný
Îbadet sayýyorum
Bileklerininden öpmeyi
Îþte bunlar hep küfre giriyor
Günaha giriyor
Sonra tekrar ölüyorum
El kadar yürek bunlara dayanmýyor artýk...
Ki nasýl dayansýn ki
Ölü büyümüþ bir kalp
Îlk heyecanda tekliyor
Ki bir gün ten ölürse vasiyetimdir sana
Beni yaksýnlar ey yaþamak
Et küle
Kül suya
Su topraða karýþmalý...…
Neyse çok uzadý bu þiir
Diyeceðim þu ki
Gücüm kalmadý
Bir kez daha dayanamaz ölmeye ruh
Çak bir kibrit yak tenimi
Al nefsi ey Yaþamak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.