Bu ýssýz, kör karanlýkta her þey var, bir sen yoksun Anne! Gel, çýkar beni bu karanlýktan.. Soðuk duvarlar üstüme üstüme geliyor Anne! Üþüyorum, yalnýzým, çaresizim Elini uzat Anne! Baðýrýyorlar etrafýmdaki insan yüzlü çakallar Yanýna al beni,sar kollarýna Anne! Bilmem daha ne kadar sürecek bu çakallarýn beni bitirmesi Hadi koþ, gel, nerdesin Anne! Çakallar dizilmiþ bir bir mekana, baþýma üþüþmüþ Korkmuyorum, yýlmýyorum Anne! Bu sancýda biter bir gün elbet Topraða girdiðimde son bulur ANNE!
S.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha TATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.