Þahlanan bir aþkýn acýsý var içimde. Sabah seherinde. gece ay karanlýðýnda baþlýyor.þiirlerimde Hasretlik duygularýmý söküp atamýyorum. Kabuk tutmuþ yaralarýmý kanatýyor yokluðun. Özlemlerinle her akþam içerken. Birdaha çekiyorum sigaramdan Sanki bir avuç nefes gibi seni. Her sabah kalktýðýmda. Her nefes aldýðýmda .kokunu duyuyorum. Yýllanmýþ bir þarap gibi yakýyosun içimi Üþüyorum.bu yaz gününde. Ýnsanýn özlediði varsa üþürmüþ. Ýki kelime tatlý sözlerle ýsýt beni. Dumaný tüten bir köy evi gibisin hayalimde. Sýcacýk.küçük bahcesi olan. þömünesinde ateþi yanan bir kor gibisin içimde. Mum ýþýðý gibi sessiz ve hüzünlüsün... Dalýp gidiyosun þiirlerimi dinlerken biliyorum. Gözlerin dolu dolu oluyor birden. Kýyamýyorum sana dokunmaya. Þahlanan bu aþk üþütüyor beni...
Vahap ünsal .06.03.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
vahap ünsal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.