Derin bir dipsiz kuyu’dayým
Etrafým kararmýþ sönmüþ fer’im
Sesler çýnlýyor kulaklarýmda
Havada uçuþuyor kahkahalarý
Anlamsýz insan çýðlýklarý
Duymak istemiyorum onlarý
Bedenim savruluyor duvarlara
Ellerim bir çýkýþ kapýsý arýyor
Ýçimde uçurumlar git gide büyüyor
Konuþmak istiyorum sesim çýkmýyor
Ben senden uzak hiçliðe yok oluyorum
Oysa sen varlýðýmý öldüren
Sen benim sebebim yaþam nedenim
Anlamsýz dünyada düþme düþüm
Hadi bir nefes ver de seni çekeyim
Hiç býrakmadan son yudum da hayat öpücüðü’m
Gözümü açtýðýmda sen olsun
Ýçim dýþým senli rüyalar gerçek olsun.
***(cangülüm) ***
Nebahat KILAKAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.