Yürüyorum Üsküdar’da, Kýzkulesi ve deniz solumda, Ama ikisi de deðil umurumda.
Akþam olmuþ artýk, Denizin mavisi, göðün karanlýðýna yenilmiþ, Soðuk bir tokat atýyor yanaðýma rüzgar, Denize çalýnýp, kokusuyla süslenmiþ üstelik, Dön bir bak diyor, arzýn tüm güzelliyle seslenip, Ama yok ! Derdim var benim, Derdimden baþkasýný gözüm görmez benim.
Bir adam oturmuþ gözlerimin camlarýnda, Denizin mavisi, göðün karasý, ay’ýn cilasý nafile Bana bakýyor gözlerimden, vazgeçmiþ dünyanýn süsünden. Ýþte benim o adam. Arzýn üstünde, kendi içimde, yürüyüp gidiyorum Üsküdar’da
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adım Sanım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.