Ölü sevgiliye mavi türküler

“Özentisiz ölüler/
Çekiþtiriliyor saçlarýndan/
Ýrfan kuyularýna…”

Sarý yazsam seni;
Ablak gün baþaklarýna
Bir çocuðun gülmesinde
Aðlamasýnda diðerinin
Kirli elleri yumuk
Bitli saçlarý/
Sümük ayazý bakýþlarý

Kýrmýzý olsa;
Derisine iþlenmiþ
Anýt duvar kadýnlar
Gülüþleri talan/
Ölümleri yalan
Boþ dünya
Teninde…

Karaya düþer!
Avurtlar çaresiz
Sözler bitmiþ/
Görüntü bozuk
Sisli aynasýnda
Zaman sökükleri
Tutturulur dirence…

Ak desem;
Bir kefenin yüzü var
Patiskadan/
Bir de verilmiþ sözü var
Bele kuþak acýlar
Demlenirken…

Morluk!
Özentili yanýmýn
Duhula uðramýþ nezaketi
Ruj kapamalar var/
Mor tedavisinde
Iþýl ýþýl…

Ve mavi!
Ölü balýklarýn yüzü
Karada durunca bir ziyafet
Kötürüm bakýþlý kedilere
Denizde öl/denizde…

Zürriyet salasýnda/
Kanatsýz kuþlar taþýsýn naaþýný
Ölü sevgiliye mavi türküler yeter

Diren gönlüm…

Sosyal Medyada Paylaşın: