Zifir karanlýk olmuþ,sessiz dem ile devran Aþkýnla viran oldum,çürürken düþünmedin Ayrýlýk çetin esti,ayrý,can ile canan Sevda yüklü kervanlar, yürürken düþünmedin
Daðlar yüzünü saklar,baþýmda sis ve duman Ne halimi bilen var,ne de derdimi soran Aþuk maþuk fark etmez,ikimizde periþan Mecnun gibi karþýnda, dururken düþünmedin
Aþkýn zehirli oku, deldi geçti sinemi Yine bana hüsran var, elem keder yine mi? Ateþinle yandýrdýn,sonra benimki ne mi? Felek vurdu silleyi, vururken düþünmedin
Ýkimiz sevdik aþýk,yine halimiz yaman Ey yar! Yeri inletir,gökte feryad-u figan Ben diyeyim bir ömür,sen söyle her gün her an Has bahçemin gülleri,kururken düþünmedin
Aydýn Kizir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın Kizir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.