ÖLÜM

Hayatýn içinde var olan yokluk,
Beyaz perde dedikleri, o sessiz donuk.
Karanlýk içinde, var olsa da,
Bitmeyen tek yaný,misafir konuk.

Geçer dedikleri ebedi bir boþluk,
Muhakkak herkesin tadacaðý sarhoþluk,
Bitmeyen yaranýn, sönmeyen ýþýðý,
Susuz kalan, dökülen gözyaþý.

Elbet yol alýr bir günüm,
Kalýr geriye mor sümbülüm.
Uykuya yatarken öter bülbülüm.
Herkesin tadacaðý, Ölüm...


Sosyal Medyada Paylaşın: