Karanlýðýn sedefini üzerime dikipte kendime yürüdüm. Mutsuzluðun ýþýný benliðimi eritti,bilincimin önünde Ölümün seheri ne zaman gelecektir diye düþünüp çürüdüm Sen bilmezsin, ölüm benim karþýmdaydý,öyle yaþadýðým her günde
Sýrça duygularla kendimi ayakta tutamadým, sendeledim , yýkýldým Yaþarkalma pilotajým daðýldý , internal özkýyýmlarla yýldým Dar görüþlü , aymaz , tutkularýmla ahlakýn aðacýna asýldým Etrafýna þöylece bir baktým, daha sonra da hiçliðe sýkýldým
Sosyal Medyada Paylaşın:
eskisanat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.