Yaþadýkça hatýralar birikti yarýnlara
Ve ben anladým ki yarýnlar,
Dünlerden hep izler taþýyacaktý,
Beynim aðýr vasýtalý bir makine gibi
Ýþlerken bazý bazý
Bir yerlerde hep birini saklamýþ
Benden habersiz
Üstelik oda farkýnda deðilmiþ
Ve her dakika
Þimdilerim biter
Yarýnlarýma yol açýlýrdý
Ve ben yalýn ayak yürürdüm
Yüreðimin üstünde
Nasýlda caným acýrdý
Ayaklarým nasýr
Yüreðim buz tutardý
Ýþte o an aklýma biri gelirdi
Hani þu tipte kuyuda kalan kiþi
Niye ? ne diye?
Yine gün yüzüne çýktý ki!
Bak yine acýttý kalbimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.