azgýn kamçýsýyla rüzgar, dövüyorken bütün akasyalarý Üstümüzden geçer ninniler gölgesinde altýn karanlýklarýn uyurken bir çocuðun Yorgun nefesi....
Horoz þekerleri, zýp zýp lar dönerken kendi baþýna Laf kalabalýðýn da büyür saçmalýklar Ýgri aðaca bile artýk gülemez olmuþken çocuklar...
Sesin bir Çaðlayan olup doldururken bütün ucurumlarý Ben kaçacak özgür kentler arýyorum kendime... Susan bir cocuktan daha büyük tehditler varmýdýr ona bakýyorum...
Bahaneler sýralýyorken kendini Özrü kabahatindende büyük olan...
Sebepsiz göçmeler sarýyor memleketin mavisini Ve kýsa boylu sevimli çocuklarýn gidiþi diziliyor bir bir Gökyüzünün bulutlarýný doldururken bütün göz yaþlarý
Oysa sen uyurken bile Ne çiçekler büyürdü kederinin baþ ucunda ..
Dünya kokundan eksilirken
Sen, unutma...!
Bitmez umudunun yanýna as gülüþlerini...
ELIF EDENHAUSER 4/03/2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif Edenhauser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.