Yaranamadım

Bakmadýn feryada yürek aðrýma,
Sapladýn hançeri kara baðrýma,
Ey vefasýz hain senin uðruna,
Sararýp soldum da yaranamadým.

Benimde hayalim umudum vardý,
Göðsümü bir sevgi ateþi sardý,
Kirpikler göz ile didiþip durdu,
Uykular böldüm de yaranamadým.

Amacýn ne idi çýktýn karþýma,
Zehrini doðradýn umut aþýma,
Gittiðin her yere deli baþýna
Pervane oldum da yaranamadým.

Gönül ikliminde buluþmak için,
Ellerini tutup konuþmak için,
Yar olursun sanýp,kavuþmak için,
Ummana daldým da yaranamadým.

Kanatýp durursun azgýn yarayý,
Viraneye dönmüþ, gönül sarayý,
Bir zalim yar için, bütün dünyayý,
Karþýma aldým da yaranamadým.

Altay býktým artýk, sahte umuttan,
Kinayeli sözden boþ nasihat tan ,
Baþýmda dolaþan kara buluttan,
Yaðmurlar çaldým da yaranamadým
Cevdet Altay

04.03.2015

Sosyal Medyada Paylaşın: