ey hasrete giden yol gönlümün kum taneleri yýllarca aðladýðým gün çaresizliðimin kederi al götür serin sularýna sal memleketin
çok sevdiðim çiçek çiçeðin bin bir rengi güneye akan kuþ her kýþ yaðan kar rüzgarla gezen yaprak al götür sabah ezanlarýnýn içinden duyduðum ses kitaplara sýðmayan inanç dudakla duyulmayan tat ram olan gün al götür beni ben adam olamam bu aþka yazýk olur
Münir Buca Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
munır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.