Ben Bu Sevda Da Yokum
Anne
Sen beþiðimi sallarken en dertli hoyratlarý söyleyerek mi
Þirin uykulara daldýrmýþsýn beni
Sen beni sevda ninnileriyle mi büyütmüþsün
Anlattýðýn sevdalar kanýma iþlemiþ sanki
Kaðýt kalemi ne zaman elime alsam sevdalarý yazmak geliyor içimden.
Sevdalanmak çok güzel anne
Ama ben kime sevdalandýysam sevdama gereken karþýlýðý vermedi.
Bu benim bu dünyadaki sýnavým mý anne
Sevdalanmak insaný cennetlik eder diyordun
Sevdalanmak insaný cehennem narlarýndan azat eder diyordun
Sevdalanmak insaný her iki cihanda da aziz eder diyordun
Ve sevdalanmak insanýn akýbetini hayýrlý eder diyordun
Anne
Ýþte bunlardan dolayý ben sevdalandýysam iþin kolayýna kaçmadým
Yapýlmasý gerekenleri yaptým
Fakat sevda yolunda ne hikmetse menzil murat alamadým
Sevdanýn ateþten gömleðinin iki yakasý bir araya gelmedi
Caný gönülden sevdim olmadý
Kadir kýymet verdim olmadý
Baþýma taç ettim olmadý
Sevda meclislerinde onu öve öve anlattým olmadý
Ne yaptýysam yaranamadým
Anne
Senin zamanýndaki sevdalar nasýldý
Sevilen bu kadar naz ve cilve eder miydi
Sevenin yükü bu kadar aðýr mýydý
Sevenin suratý hep asýk mýydý
Ne olur biraz anlatsana
Anlat ki can kulaðýyla dinleyeyim seni
Ve hatamýn olup olmadýðýný bileyim
Mutluluklarý ve güzellikleri sevilen ile paylaþmak ne kadar güzel anne
Ben sevdalýmla bunu bile yapamadým
Ama her þeye raðmen ona gönülden meftun idim
O da bunu biliyor olmasýna raðmen bir kez olsun sevdalý gözlerle bakmadý bana
Anne
Sevdalanmanýn bu kadar meþakkatli olduðunu niye bana anlatmadýn
Anlatsaydýn belki sevdalanmamak için sevdamý gömerdim gönlümün derinliklerine
Bu üç günlük fani dünyada analý babalý yetim olmazdým
Varlýklar içinde yokluklar yaþamazdým
Yoruldu gönlüm
Yaþlandým usandým ömür miadýmý yaþamaktan
Oysa daha yolun çok baþýndaydým
Bu kadar erken yorulacaðýma hiç mi hiç inanmazdým
Ben sevdanýn her türlüsüne pes dedim.
Anladým ki sevdalanmak bana göre deðilmiþ
Zeytinim misali ela gözleriyle gözlerimin içine sevdayla bakarak
Bana bir kez “seni seviyorum “deseydi ne olurdu
Kýyamet mi kopardý
Oysa yolun baþýnda beni seviyor görünüyordu
Veya ben öyle biliyordum
Anne
Keþke sevdayý bilmeyen birine sevdalanmasaydým
Keþke sevda küllerinin kývýlcýmlarýyla bu ateþi yakmasaydým
Keþke saf ve güzel gönlüm kendi yaðýnda kavrulsaydý
Çatlamýþ kurumuþ toprak misali aþkýn hararetinden yanýp kebap olsaydý da
Böyle birine sevdalanmasaydým
Ama acý bir itirafým var anne
Unutmak istediðim halde unutamýyorum
Nereye baksam onu görüyorum sanki
Gerçi yolumuz ayrýldý ona mutluluklar diledim
Fakat bu dileðim sadece dil ileydi
Gönlüm tasdik etmiyordu
Demek ki ona meftunluðum halen devam ediyormuþ
Bunu anlayýnca her zaman ki gibi yine dünyam alt üst oldu
Çektim gönlümü bir kenara konuþtum onunla
Bu sana olmaz dedim o senden vazgeçmiþ sen de vazgeç dedim
Yo olmaz dedi onun vazgeçmesi beni ilgilendirmez
Ben halen alevi göðe yükselen ateþ misali onun aþkýyla yanýyorum deyince
Daha çok sevdanýn karanlýk çýkmaz sokaklarýna girdim
Ve gönlüme dedim ki git ne halin varsa gör
Ben bu sevdada yokum ….
03/Mart/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.