TÖVBE

Hançerin sapýnda hep onlar vardý.
Kadýna, paraya kanarsam tövbe…
Hücremden tutuþtu vücudu sardý.
Tadýna, karaya banarsam tövbe…

Tadýmý duyan tüm sinekler kondu.
Taze yoncama hep inekler bandý.
Sýrtýmdan geçinen binektir, sandý.
Adýna, daraya konarsam tövbe…

Silkinsem dökülmez, týrnak kancalý.
Uyanmamdan korkan her gün sancýlý!
Dünya yaþanmalý beyaz, zencili.
Yatýna kiraya binersem tövbe…

Çaðrýma gelmedi emmi, dayýlar.
Aslanlar pes etti hakîm ayýlar.
Dört iþlemde sonuç vermez sayýlar.
Methine, araya inersem tövbe…

Bu dik yokuþlarý, elbet çýkarým.
Dilimi tutaný baþ dik yýkarým.
Gücüm yetmiyorsa fýrsat bakarým.
Setine, meraya sinersem tövbe…

Dursunî ne dese burun kývrýlýr.
Midesi ne yese alt üst savrulur.
Hep suçsuz hüküm yer, içten kavrulur.
Katýna, saraya dönersem tövbe…

Dursun Yeþil –2008


Sosyal Medyada Paylaşın: