biz seninle farklý iklimlerin farklý çocuklarýný sevdik.
sen elma þekeri sundun kirli saçlarýný okþayýp geçtiðin yalýn ayak çocuklarýn gönül almanýn eþ anlamlýsýydý ben sevginin en katran gecelerini býraktým annesiz bulutlara yaðdýlar yetim gözlere sessizce.
el açan minicik ellerdim ben savaþlarda kör olan gözlerim vardý yýrtýk pýrtýk üstüm de dizlerim kan revan çek ellerini baþýmdan kirlenmesin o naif ellerin.
sana saraylarda oturduðun sýcacýk minderlerden hava atmak makbuldü doð desen güneþine ýþýklarýn vurduðu yeri aydýnlatýrdý üstümden sevgisizliðin en kalýn hýrkasý gölgelerde kalýr üþürdü.
harami gülüþlerin vardý en çok haram gönüllere uzanan sýcacýk yataðýnda namusun gözleri þaþý kollarýnda yalan aþklarýn kýrýntýlarý výcýk výcýk ’’seni seviyorum’’ kelimesi sessizce intihar ederdi alnýnda kurþuni geceler.
bana bakýp kýzgýn suratlý endamýný eskitme yenilikçi duygulara hazýr deðil bedenim þarap gibi sevgi umdum hayattan yýllandýkça demlenen tadý aðzýmý bursa da yudum yudum nefsimi körelten saça düþen aklarla gönlümü okþayan bin bir gece masalý.
sen anlamazsýn bu türlü okþanmayý annesiz yüreðine çöreklenen soðukluk içini üþüttüðünden beridir ýsýnmaz sol yanýn sað yanýna yatýrýrsýn sevdayý.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.