Evladým diyerek,
Nasýrlý ellerinin, buram buram sýcakta,
Topraða sarýlýþý vardý ki bir.
Nefes alýmlýk gölgede, çýkým baþýnda,
Ayrýlýðý düþünürken, kim bilir.
Kucaðýnda sarýlýþý özledim,
Babama, dolana dolana…
Buðday tarlasýnda,
Terli, ýpýslak… Buðday kýlýçýðý arasýnda,
Þapur þupur,
iþtahla Anamdan,
En helalinden doymayý özledim.
Rüzgârda savrulan,
Anamýn boynuna…sarýlýp ta,
Aðlamayý, hýçkýra hýçkýra..
Yaðmurun, parfüm sürdüðü ,
Mis kokulu örtmeyi özledim…
Erteledik, küllenir sandýk..
Can Nebi, güzel buyurmuþ,
Sýlayý Rahim’ siz, ömrün tez solduðunu..
Öz’e uyan kabuðuymuþ,.
Sýla derdine düþtükte anladýk,
Topraðýn gönüllere dostluðunu..
Ateþ düþtü,hasretle yandýk…
Burnumda, kekik otu,
Söðüt dalýndan düdüðü,
Ayaðýmdaki yýrtýk botu,
Býldýrcýnlarýn öttüðü,
Sýlamý..yamalý pantolonu,
Çok çok, özledim...
gök nara atar, çakar þimþekler,
Yaðmur, bardaktan boþandý.
çobanlar eve dönecekler...
ak ineðin, kara buzaðýsý vardý.
Toprak çekermiþ insaný,
Emri-hak zamaný...
Kurtuluþ son nefeste,
Ah keþke…
Kim bilir..boncuk boncuk verirken caný…
Senide alacak…
Alan. Ananý, babaný.
Özleyerek bitecek,
Belki hayat…
Siren çalacak apansýz…
Öyle bir yel ki…
Hoyrat acýmasýz…
1999