Sana doğacaktım

yýllar sonra gömüldüðüm karanlýktan çýkýp
taþýdýðým ayaklý cesetten kurtulacaktým
Sevda sözcükleri saracaktý dilime
yüzüme anadan üryan gülücükler konacaktý
ikinci bahar adýnda sana doðacaktým

yeniden doðacaktým,gömüldüðüm o yerden çýkýp
sana yeþerecektim bir akþam üstü
rengi süt beyazý kefeni,kýrmýzý makasla kesecektim
bir akþamýn alaca karanlýðýnda
ellerimde ebediyeten gelen bir demet
pembe çiçekle sana doðacaktým

tutunacaktým bir deli rüzgâra
gölgemi rehber seçip
düþecektim düþ kentin yolarýna
adým adým gölgemi izleyecektim
sabaha doðacak güneþin göz yaþlarýný silip sana doðacaktým

saçlarýný tararken rüzgarýn
cýlýz bir ses tonuyla seni soracaktým geceye
incitmeden karanlýðýn ruhunu
yýldýzlarýn ýþýltýsýnda bir yakamoz edasýyla sana doðacaktým

tutunacaktým kadife düþlere
mor ötesi kýzýl çaylarýn kýyýsýnda geçecektim
hayalet kentlerin
savaþ meydanlarýnda yenilmiþ ruhlar gibi
zafer naralarý olacaktý dilimde
kayb ettiðimi bile,bile sana doðacaktým

ama sen...!
.
.
.
ve sen yoktun iþte

Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın: