ne zaman ruhum sana hitap edecek olsa
diþim dilime saldýrýyor
mýsradan ayrý þiirden ayrý esen rüzgâr
önüne katýp da sürükle diþimden artakalan sözcüklerimi
yârin kulaðýndan gayri yüreðinin otaðýna
lâl olalým
Gün be gün üþüyorum kentinin semalarýnda
öyle susadým öyle susadým ki
içsem ummanlar kifayetsiz kalacak biliyorum
bir nefes
tek bir nefes istiyorum
soluksuzum, susuzum
elin deðse yeþerecek tüm evren biliyorum
bilmediðini haykýrýyorum
saðýrsýn görüyorum
ne fayda ki geçemiyorum
Kelimelerimin yarýsý sende kalmýþ
tam yarýsý yok
ellerimdeydi ardýþýk depremler
artýk ellerinde ardýþýk depremler
köklerini kesiyorum
toprak kirlenmemeli
tek kürekle okyanus mu geçilir
kendimi tavaf ediyorum
taþ kaynatýp toprak piþiriyorum
kelimelerimin yarýsýný da kaybettim
sustuðumla kalýyorum
Ne fayda ki geçemiyorum
Lâl olmuþ bir lale devrinde
ötelerden el eden iðretiye eðiliyorum
sepya bir resimmiþ hasret
Döne döne mevhum bir atiye vehmediyorum
Düþüyorum kentinin semalarýndan aheste
Vuslata beþ kala nafile tövbelerin
Ne fayda ki üþüyorum
grimuson
filizÞahin
28/03/2013