USTAYA VEDA DÜŞTÜ

USTAYA VEDA DÜÞTÜ

Ýçimde þiirin demi, yollarda ses seda
Dönüþ kalabalýðý, 71T dopdolu
Derken ev, haberlerde; ulu çýnara veda.
‘Yaþar Kemal’ ustaya düþen yol veda yolu.
Edebiyat öksüz; dalýndan bir yaprak düþtü
2. cemre düþtü, ustaya veda düþtü.

Söndü Çukurova’nýn o direniþ ateþi
Yenik düþtü zamana edebiyat güneþi
Böyle coþkun bir kalem, mürekkep yoktur eþi
“Ýnce Memed “ öyküsü; haksýzlýk isyan dolu
Yer Demir, Gök Bakýr’da umut mitostu, düþtü
“Sarý Sýcak” gülüþtü, ustaya veda düþtü.

Beyaz altýn kozasý; türkücüsü sevincin
‘Çakýl taþlarý gibi, türküler týpký kýrk bin
Yýl su altýnda kalmýþ, cilalanmýþ’ söylerdin.
Sözlü halk edebiyatý, acýlý yaþam balý
“Sarý Defterdekiler” yaþamlarýn öyküsü
Umut lal olup küstü, ustaya veda düþtü…

Güzel insanlar gitti, neler býrakýp yitti
Roman, öykü, destanlar; ‘Yaþar Kemal’ de gitti
Demokrat, dürüst insan, mücadelesi bitti
Algý, görüþ ýþýðý medeniyetin kolu
Sefaletle savaþým, asil kaleme düþtü
Kalemiyle savaþtý, ustaya veda düþtü…

Ülkenin bölünmemesi, en büyük arzusu
Halkýydý ekmeði, katýðý, çoðalan sözü
Anadolu Topraðý; evi, damý, tek gözü
Bir memleket aþkýydý, kalbinde Anadolu
Halkçýlýk derin iþti; çýðlýk çýðlýk bölüþtü
2. cemre düþtü, ustaya veda düþtü.

GÜLÞEN ÞENDERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: