Ýmsak girer girmez kuþlar ötmeye baþlýyor. Gece sýyrýlýp, gökyüzünün rengi açýldýðýnda, bakýyorum pencereden gündüzün o aðýr kokusu yok. Sanki koca þehirde bir ben bi kuþlar varýz. Gökyüzü maviye koþuyor, yýldýzlar kaybolmuþ ama yine de diyorum, en sevdiðim vakit bu. Ne de güzel uyanmak bir seher vakti, Sabahýn kokusunu çekmek.. Sabahýn kokusu olur mu demeyin, Tadý ayný þiir gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.