Çok yoruldum çocuk, gittikce daha çok kýrýlýyorum . Daha çok parçalanýyorum içimdeki denizde Ya zaman deðiþiyor günün birinde Yada zamanýn içinde deðiþen insanlar gözümde
Çok yoruldum be çoçuk Herþey yalan mý ? olurmuþ insanýn ömrün’de Þimdi yýkýlan daðlar var gönlümde Hayallerimi yüzdürdüðüm, Batan kaðýttan gemiler içimde
Çok üþüyorum çocuk Duygularým buz tuttu ömürümde Takvim yapraklarý gibi Bir bir düþen sevdalar var yüreðimde
Artýk vazgeçiyorum çoçuk . Kendini bir halt sananlardan ,Vefadan sevgiden yoksun Vicdaný bile olmayan insanlardan.. Çekiliyorum çocuk gidiyorum karanlýða
Sen benim yaktýðým ilk gemi deðilsin’ki bu limanda Demir parmaklýlar ördüm artýk ben yüreðimdeki zindana Ýnanmam artýk inanmam insan maskesi takmýþ vicdansýzlara Yoruldum artýk çocuk , çekiliyorum gidiyorum uzaklara..
Bahattin Delice
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahattin Delice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.