DEMİŞTİN
Damla damla yaðmurlar boþanýrken göklerden
Gönderdiðim gülleri alacaksýn demiþtin.
Özür dileme benden alýnmadým sözlerden
Bu gece de yanýmda kalacaksýn demiþtin.
Gözlerim ufuklarda sana selam salýyor
Gönlüm huzur içinde rüyalara dalýyor
Özlediðim insanlar uzaklarda kalýyor,
Ýçime korkularý salacaksýn demiþtin.
Gökte seni ararken yeryüzünde topraktýn
Sonbaharda yerlerde sürüklenen yapraktýn
Rüyamýzý süsleyen þanlý bir al bayraktýn,
Bir gün sen de çok mutlu olacaksýn demiþtin.
Eller semada iken göklerden nur yaðacak
Sýrma saçlý güzeller yýlldýzlarý saðacak
Yaðmurlar dindiðinde güneþ baþka doðacak,
Kalbime güneþ gibi dolacaksýn demiþtin.
Bana elveda deme gideceðim buradan
Dualarým seninle korusun hep yaradan
DOÐANAY’ým el açar çýktým diye kuradan,
Bu þarkýyý son defa çalacaksýn demiþtin.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.