BANA DÖNDÜĞÜN ZAMAN
Güneþ baþka doðacak günü gün edeceðim
Kopçalanan saçýna aþký ördügün zaman
Bir çýksan þu köþeden aniden öleceðim
Yüreðin titreyecek o an gördüðün zaman
Saç sakalým karýþtý tanýnmaz bir haldeyim
Ne yerdeyim ne gökte san/ki esen yeldeyim
Kimsenin kurmadýðý donuk bir hayaldeyim
Berduþ derler sevdiðim beni sordugun zaman
Beklemek ne zor imiþ kesilmiþ bir nefesle
Tutta þu göz/yaþýmý gözlerine kafesle
Çýkta gel uzaklardan aþk dolu bir hevesle
Namusum bilecegim beni sardýðýn zaman
Sarmala hasretimi saçlarýnla boðarak
Uyandýr þu kalbimi sefkatinle ovarak
Daðlarýn arkasýndan güneþ gibi doðarak
Çýkta gel güleceðim aþka erdiðin zaman
Kasvetli gecelerin baðrýnda Üþüyorken
Kalbimde aþkýn yükü ezildim taþýyorken
Mecnun etti bu sevda baþýboþ yaþýyorken
Çöllerim mis kokacak güller derdiðin zaman
Aþkmýdýr çilemidir þaþtým kaldým bu iþe
Ne keyif kaldý bende nede bir tutam neþe
Bir anlam veremedim o anlamsýz gidiþe
Þüphem silinir benim cevap verdiðin zaman
Aþkýn ince sýrrýna erdim sana yandýkça
Zevk verir oldu çilem hayaline bandýkça
Zikredip o ismini anacaðým andýkça
Þu kapýdan içeri inan girdiðin zaman
Hangi hasret kýnalar ayaðýný elini
Hangi rüzgar savunur saçlarýnýn telini
Gözlerinin rengini bahar kokan yelini
Katacaðým ömrüme bana vardýðýn zaman
Fevzi Öztürk
28/02/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.