Dostum Nasýl unuturum Yaþanan bunca acýlarý Üçyüzbir can Üçyüzbir insaný Sol yanýma gömdüm Nedense dört yanda Kolunu sallaya sallaya Geziyordu ölüm Söyle dostum Bu nasýl amansýz zulüm...
**
Birileri söylesin bana Kýyýlýr mý bunca insana Kimisi okul çaðýnda Güle oynaya Oynamadan doyunca Öyle boysuzca Yerlere serildi Kimisi de Gencecik fidan gibiydi Bir þafak vakti Halkalý ipleri gögüsledi...
***
Gözlerin dolmasýn Boðazýn týkanmasýn öyle Topraða atýlan tohum Patlamaya hazýr Tomurcuklar misali Umut taptaze Umut diri mi diri Özgürlük þarkýlarý Birlikte söylensin diye Kardeþçe Kenetlenmesini bilmeli...
****
Öyleyse dostum Gel de bundan böyle Verelim seninle Verelim El ele yürek yüreðe Haykýralým birlikte Diyelim Olmasýn yeryüzünde Olmasýn bir tek zulüm Yaþanmasýn Artýk bir tek ecelsiz ölüm...
Muzaffer KALABA Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer kalaba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.