Nasıl vaz geçilir, o güneş gibi yüzden!…
Yamaçlar, aþkýn aklaný ile dolu,
Güneyden, kuzeye onunla kaplý,
Her yerde, zamanda aklýma gelir,
Kütleler halindedir, aklýmda saklý…
Depreli yüreðimi daðlar dinliyor,
Bülbülde suç deðil, gülü söyletir,
Aþýk tavafýdýr, sýcak mehtaplarda,
Zemzemi soðuktur, baðrý inletir…
Ayrýlmaz iki þahane ruh, afakta,
Eller kilitli, ihtiþam manasýndadýr,
Beyaz ve esmer teni dokunsaydý,
O hal, baþ döndüren, zamanýndadýr…
Bu aþkýn genel sesidir, hýzlý yayýlan,
Hayattadaki yeri önemi bu deðilmi?
Mutluluk ereði, birlikte olabilmemiz,
Mücadele edilen zaten bu deðilmi?..
Son derece haris sevgi, karmaþada,
Hem uzaklýk hem yakýnlýk hislerinde,
Ýnsan bir tuhaf olur, aþk bacadaysa,
Uyku-uyanýklýk, hep sirkadyen ritminde…
Kendimize has bir sevgi yumaðýdýr,
Hayranlýk bizdendir, havasý bizden,
Aþkýn kýymetsizliði olsa da aramýzda,
Nasýl vaz geçilir, o güneþ gibi yüzden…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
27.02.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.