Rahibe
günaha fingirdeþiyor karanlýk
aþýyor edepsizliðin mertebesini
sus pus olmuþ þýmarýk bir rahibe
kendini kandýrýyor edep ayaðýna yatarak
utanmadan diline dolamýþ bir Müslüman kadýný karalýyor
saçý,baþý kapalý diye
arsýzca gülüyor bu ne hal
üzerindekileri düþünmeden
meryem ana’nýn baþýnýn kapalý olduðunu bilmeden
avanak kahkahalar atýyor
Papaz martin,in eli gezinirken eteðinde
oysa çoktan yitirmiþ bekâretini
bir yýlbaþý gecesi Mesîh’i beklerken camda
bahçývan çocuðun þevkine çanak tutarken
manastýr’ý ortak ederken günaha
günaha fingirdeþiyor karanlýk
dilinde zehir dökülen bir rahibenin itiraflarýna þahit
içinde hiç dinmeyen Müslüman düþmanlýðýný getirken dile
içindeki iblise teslim olduðunu unutmuþ,laflar çýkýnca dilinde
hiç aklýna gelmiyor þarap mahzeninde iþlediði günahlarý
duadaklarý þehvetle gezinirken
bahçývan çocuðun kýzgýn teninde
günah okþamýþ hep karanlýk yüzyýllarca
o daðlarýn eteðinde kurulu manastýr’larda
çatlamýþ duvarlarý bile incilmiþ
çoðu kez göz yumarken günah’lara
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.