KARAOĞLAN
KARAOÐLAN
Sensiz çekilmiyor temmuz geceleri.
Asra bedel Gül’üm her saniyesi.
Uzansam uyku tutmaz gözlerim.
Nükseder sensizlik krizlerim.
Vakit, yarýsý olmuþ gecenin.
Kýrka dayanmýþ ibresi derecenin.
Devam etse de hayat, hayal perim.
Senle geçen günlerimi özledim.
Ay yeni doðmakta,
Kýzýl bir mum alevinin karnýndan.
Pek aceleci olsa da meleðim.
Senin kadar deðildir eminim.
Ne çabuk yansýdýysan,
Karanlýk dünyama.
Kucaðýma verdin bir Karaoðlan.
Hemen kaydýn âlem-i ervaha.
Þimdi soruyorum sana, helalim.
Karaoðlan’la ben, sensiz ne halt edelim.
Mehtap týrmanýrken zirvesine fezanýn.
El sallýyor ortasýnda, hayalin.
Aþina bir tebessümle karþýmda, Ayperi’m.
Ölüdeniz kadar sakin þehrin ortasýnda ben;
Ýçimdeki fýrtýnayý durduramýyorum.
Fýrtýnadan arta kalmýþ,
Bir ben varken içimde.
Bulup da yolunu, sana gelemiyorum.
Sana çýkýyor bütün yollar, biliyorum.
Karaoðlan, arada çelik bir duvar.
Son sözün aklýmda, ilk günkü kadar:
Ona, iyi bak adý olsun Bahtiyar.
Çekiyorum restimi realiter dünyaya.
Seni istiyor, durulmaz gönlüm.
Romantizmden öte olsa da, ütopya.
Er ya da geç kavuþacaðýz biliyorum.
O mutlu anýn manasýný çözemiyorum.
Dördü asýlýrken kösteklinin akrebi.
Semada siyah bir film perdesi;
Kar beyazý esvabýnla geliyorsun
Sonra aralýyorsun perdeyi.
Eteklerinde bir yýðýn yýldýz, irili ufaklý;
Kimi Yeþilçam kaçkýný,
Kimi Brezilya sambacýsý.
Keza nal topluyor cümlesi
Saman sarýsý gömlek,
Kader karasý papyon,
Bulut grisi yanar söner esvabýmla;
Bizzat benim, gecenin favorisi.
Ayýn feri dolarken sahneye.
Meçhulden geliyor bir patýrtý.
Hemen duruyor terane.
Korkmuþ olmalý,
Aðustos böceði ve saz arkadaþlarý.
Sonra perdede bir altyazý:
Kýrk saniye reklam arasý;
Ervahtan gelen gölgeler,
Neler vaat ediyor neler.
Cennete sýfýr metre,
Ortasýnda pýrýl pýrýl bir dere,
Tüm nimetler açýk büfe.
Bir ara bozuldu kafam.
Romantik yönümü küfrü salladým.
Kar etmedi ne Karaoðlan,
Ne de sana verilmiþ sözüm:
Anladým gülüm, ben sana mecburum.
Bir ara geliyorsun yanýma.
Sarkarken duvaðýnýn teli;
Âlem-i ervahtan âlem-i ütopyaya.
Yaklaþ diyorum, kader-i ilahimin helali.
Olmaz diyorsun: Karaoðlan’ý unutma.
Bir sessizlik doluyor, yüreðinden sezime.
Hoþça kal diyorsun, sanki.
Kýrkikindilere gebe, nemli gözlerinle
Vermeden bir veda busesi;
Bu kaçýþýn niye, çocuðumun annesi.
Giderken sen, ervahýn bekleme odasýna.
Perde perde hayalimde,
Amelimin þeceresi.
Bir yanda cennet köþkün nimetleri.
Sýrat, duvaðýnýn telinden ince.
Köprünün altý kaynar, içten içe;
Körüklüyor ateþi, görevli meleke.
Herkesin dilinde, o reklam filmi:
Cennete sýfýr metre,
Ortasýnda pýrýl pýrýl bir dere,
Tüm nimetler açýk büfe.
Sabret Gülüm, sabret;
Geleceðim bir gün elbet.
www.edebiyatdefteri.com/tasarim/resimalt.jpg
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.