Hani… Söz vermiþtin Bir daha olmayacak demiþtin Yemin etmiþtin Sana inanmamý ne çok istemiþtin Sabýrla dinlemiþtim Hiddeti içime gömüp beklemiþtim Ýnsandýr, zafiyetiyle yaþayandýr Her hata ve yanlýþlarýnda Hemen dýþlanmamalýdýr dedim Fakat benimde bir insan olduðumu Zafiyetlerimin bulunacaðýný Düþünmeni ne çok beklemiþtim Sen hiç aldýrýþ etmedin Ne sevmeyi ve ne de sevilmeyi Hak etmek için hiç uðraþmadýn Dikkatini çeken cazibe karþýsýnda Derin bir hesap içine daldýn Yaþadýðýn ve yaþattýðýn her neyse Bitmeyecek sandýn, belaný arandýn Ýnsan, onur ve haysiyeti için vardýr Mefkûresi olan bir sevdadýr Yaþamak için yaþayan sadece candýr Ýnsan, aklý ve vicdaný olan mizandýr Ýradesinden geçerse nefsine adanandýr…
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.