beklediğim için...

ölüme kurduðum hayaller kimin için,

eskiden o pamuk ellerini bi tutsam,
býrakmak istemezdim..
titreyerek üþümüþ bir güvercin kanadýnda,
gözlerinde kalmak dilerdim
baþka yere gitmezdim..
þimdi nelerden medet umuyorum
böyle olacaðýný bilmezdim..
bilseydim bu hüzünlü hikayede
bu kadar da çabuk bitmezdim..

tükenmez kalem kokulu þiirlerim kimin için,

eðer bilebilseydim sevmeyi,
becerebilseydim
uçurumlara itmezdim..
anlatabilmek için seni olmamýþlýklara,
mürekkebi olurdum kalemimin
ama yine de sayfalara yetmezdim..
toplasam kendimi kendimle,
yine de bir sen etmezdim..

gece üç nöbetlerim kimin için..


’toplayýp acýlarý gitsem bu þehirden
sonsuzluðun bir çýkmaz sokaðýnda sen,
karþýma çýkýversen birden..’









Sosyal Medyada Paylaşın: