Bir sel gibi aktý yýllar,saçlarýma doldu kýrlar, Yalnýz kaldým gurbet elde,gözümde sýralý yaþlar. Bir kelime konuþacak,ne bir yaran ne bir dost var, Bilmem þimdi nerelerde,beni seven arkadaþlar.
Hatýrladýkça maziyi,içimde bir sýzý baþlar, Seneler sonra anladým,boþunaymýþ yalvarýþlar. Nasýl kandým o gözlere,olmaz olsun böyle aþklar, Bu halimin tek sebebi,beni yakan o bakýþlar
Unutmak isterken onu,göründü gurbetin yolu, yýllar yýlý yürüyorum,gelmedi bu yolun sonu. Ne derdimi ne ismimi,bilmez bir Allahýn kulu, Meðer unutmak ne zormuþ,gözlerim hep dolu dolu.
Orhan Altýnbaþak
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanaltinbasak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.