Hayat... Bir düþ deðil Her köþede Bir baþka hayat Her tarafta Buruk bir hüzün Herkez farklý Herkez ayný hep Kendime bile yabancý kaldým Bedenim kimliksiz
Yanlýz baþýmayým Seyir halinde Dört mevsim Gece ve gündüz Her düzlükte Hayatýn iklimleri belirir gözlerimde Yaþlar süzülür Bu son geliþim belki de Eriþim sürecinde Suskun halde böyle
Boþ versene,vazgeçtim Kendimi... Sorgulamaktan,yargýlamaktan Dönüyorum hiç durmadan Bu derinlik Daha nice hayatlar var bilmediðim Bu evrende Karanlýðýn içinde aydýnlýk gibi Þiirler,þarkýlar Herkes bir ayna, bu hayatta Ve tek baþýna bir damla Bir anlamýn ardýna düþmüþ Bir hece gibi Çýðlýk sesleri içinde Hayat... Kendine yürüyüþ,,kendine dönüþ zaten
Sevay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.