Ben Özgecan Aslan Daha yirmi idi yaþým. Korkuya mahal býrakmayan yüreðimle, deli dolu yýllarýmýn en baþýndaydým. Ýçimdeki yaþama sevincini ve hayata gülümseyen içimdeki çocuða arkamý hiç dönmedim, Çünkü düþünce nasýlsa ayaða kalkýp, tekrar kaldýðým yerden mutluluða koþarým diye -Ama öyle olmadý Gecenin zifiri karanlýðýnda, çýðlýk çýðlýða yankýlandý kimsesizliðim!
Ben Özgecan Aslan "oysa ben" diye baþlayan o kadar çok hayal týkandý ki kursaðýma bugün. Bütün mevsimler anlamýný yitirdi benimle Oysa gülüþüm baharlardan yüce, hüznüm kara kýþlardan daha çetindi gönlüme
Ben Özgecan Aslan Burada takunya kafalý, hamam bakýþlý, salyangoz duruþlu Ve çakal suratlý üç kiþi tarafýndan hayatýma kast edilmek istenirken nefes almak ne mümkün. .
Ben Özgecan Aslan! Yapma dedim it surata.Dur dedim! Durmadý. Kes ulan kahpe diyerek; -Kesildi ellerim sersefil kayboluþlar da
Ben Özgecan Aslan Gözyaþlarým söndürmeye yetmedi Sararken yangýn dumaný her yanýmý Çýrpýnýþlarýmý görenler kýlýný kýpýrdatmadý Acýyorum,yanýyorum,kanýyorum diyorum Umurunda olanlarýn umurunda olamýyorum.
Ben Özgecan Aslan Bu þehirde, ben vardým, o vardý, onlar vardý ama insanlýk yoktu
-Ýþte bu yüzden öyle bir tokat atmak istiyorum ki insanlýðýn suratýna Lehine olan her þeyi aleyhine çevirmeye çalýþtýðý için.!
Yusuf Vahit KARAGULLE ~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Karaqulle Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.